Ο Ηλίας Γ. Μπαρμπαλιάς γεννήθηκε το 1945 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το οικοτροφείο του Κολλεγίου Αθηνών το 1963 και στη συνέχεια φοίτησε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕ).
Πριν ιδρύσει την εταιρεία “Ηλίας Γ. Μπαρμπαλιάς – Κτίρια Ειδικών Κατασκευών & Αξιοποίηση Ακινήτων“, είχε ολοκληρώσει την θητεία του ως Διευθύνων Σύμβουλος στις οικογενειακές επιχειρήσεις “Αδερφοί Η. Μπαρμπαλιά Α.Ε. Βιομηχανία Δερμάτων“ και “Υιοί Η.Μπαρμπαλιά Βιομηχανία Ελαστικών και Υποδημάτων Ρεκόρ“.
Όταν ίδρυσε την εταιρεία δεν είχε φιλοδοξίες. Είχε ανάγκες. Οικογενειακές ανάγκες κυρίως, γιατί οι προσωπικές του ήταν περισσότερο αισθητικές. Είχε την ανάγκη να ζει σε πιο όμορφη πόλη. Ο Ηλίας Μπαρμπαλιάς, πάντα πίστευε πως δεν υπάρχουν ιδανικές συνθήκες δράσης, αλλά ιδανική δράση υπό δεδομένες συνθήκες.
Τηλεοπτική Συνέντευξη "Έλληνες"
Μέρος 1
Μέρος 2
Μέρος 3
Το όραμά του για την Αθήνα μέσω δημοσιευμένων άρθρων
Κατά τη διάρκεια της περιόδου 1993-1994, ο Ηλίας Μπαρμπαλιάς έδωσε αρκετές συνεντεύξεις σχετικά με τις ιδέες και τις προτάσεις του για τη βελτίωση του Αθηναϊκού κέντρου. Τόνισε ιδιαίτερα τη σπουδαιότητα της φύτευσης των ταρατσών στα κτίρια, προκειμένου να ενισχυθεί το πράσινο της πρωτεύουσας, δηλώνοντας χαρακτηριστικά ότι “Η Αθήνα μπορεί να αναπνεύσει μέσα από τις ταράτσες“, της ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων για τη δημιουργία μιας συνεχούς ιστορικής πορείας, και την αναβάθμιση των μέσων μαζικής μεταφοράς.
Κατά τη γνώμη του Ηλία Μπαρμπαλιά, η ασχήμια των αθηναϊκών κτιρίων έγκειται στο γεγονός ότι είναι ακέφαλα. Αυτά τα κτίρια χτίστηκαν σύμφωνα με το σύστημα της “αντιπαροχής“, μια πρωτότυπη εφεύρεση των Ελλήνων, η οποία έδωσε στέγαση, χωρίς την ανάγκη της χρηματοδότησης σε πολλούς ανθρώπους.
Ωστόσο, δεδομένου ότι οι ταράτσες των κτιρίων αυτών δεν ήταν προς πώληση, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για την αισθητική τους. Τα αποτελέσματα είναι η σημερινή πραγματικότητα, τα δάση κεραιών τηλεόρασης, οι ηλιακοί θερμοσίφωνες και η αποθήκευση άχρηστων αντικειμένων, τα οποία μετέτρεψαν τα κτίρια σε “Σκουπιδοκέφαλα Κτήρια“. Παρ' όλα αυτά οι ταράτσες είναι γεγονός ότι, αν δεν μπορούν να αλλάξουν, μπορούν τουλάχιστον να βελτιωθούν.
Οι μέθοδοι που προτείνει είναι οι εξής: α) καθάρισμα, β) κεντρικές κεραίες τηλεόρασης ανά περιοχή, όπως στην Πλάκα, γ) φύτευση τουλάχιστον 3 μη-υδρόβιων και φυλλοβόλων δέντρων σε κάθε ταράτσα με τη φροντίδα του Δήμου. Έτσι η Αθήνα θα μπορεί τουλάχιστον να αναπνέυσει από τις ταράτσες της.